Rośliny na piaszczysty teren

Jakie rośliny wybrać oprócz iglaków by nie wymagały dużo pielęgnacji a mogły kwitnąc na piaszczystej działce ?

Jest sporo roślin, które dobrze rosną i obficie kwitną nawet w niezbyt urodzajnej, piaszczystej, łatwo przesychającej glebie. Najlepiej sadzić je w grupach, dobierając tak, by kwiaty pojawiały się przez całe lato. Zamiast trawnika można miejscami posadzić niskie rośliny zadarniające, które będą tworzyły duże, barwne plamy.

W piaszczystej glebie dobrze będą rosły krzewy:

- pięciorniki krzewiaste – mają około 1 m wysokości i białe, żółte lub różowe kwiaty, które rozwijają się od maja aż do jesieni;

- tamaryszki drobnokwiatowe – dorastają do 2-3 m. Różowe kwiaty pojawiają się od maja do czerwca;
tawuły wczesne – osiągają 1,5 m wysokości. Od kwietnia do maja rośliny obsypane są białymi kwiatami.

W ogrodzie z piaszczystą glebą można posadzić byliny:

- astry gawędki – różowe lub niebieskie kwiaty rozwijają się późnym latem;

- czyśćce wełniste – kwiaty są co prawda mało dekoracyjne, ale warto tę roślinę posadzić – ma ładne srebrnoszare liście;
goździki sine – różowe, a u odmian białe lub czerwone kwiaty pojawiają się od maja do lipca.


Kwiaty przyjemnie pachną;

- juki karolińskie – w lipcu i sierpniu tworzą okazałe, białe kwiatostany;

- kocimiętki Faassena – kwitną bardzo obficie od maja do października (kwiaty są fioletowoniebieskie);

- lawendy wąskolistne – fioletowe kwiaty rozwijają się w lipcu i sierpniu. Całe rośliny bardzo przyjemnie pachną;

- miłki wiosenne – żółte kwiaty rozwijają się już w kwietniu;

- rogownice kutnerowate – w maju i czerwcu rośliny zamieniają się w biało kwitnące poduchy;

- smagliczki skalne – od kwietnia do maja rośliny obsypane są żółtymi kwiatami.

Instalacja gazowa. Czy wolno mieć rure gazową w sypialni ?

Czy można przez sypialnie poprowadzić instalację gazową ?

Przez pomieszczenia mieszkalne, czyli także przez sypialnię, można poprowadzić instalację gazową, ale pod warunkiem, że będzie ona wykonana z rur miedzianych, łączonych przez lutowanie, lub z rur stalowych bez szwu, łączonych przez spawanie.

Przewody powinny być prowadzone po wierzchu ścian. Jeśli chce się je ukryć w bruzdach, można te bruzdy osłonić nieuszczelnionymi ekranami, albo wypełnić łatwo usuwalną masą tynkarską, pod wpływem której przewody nie będą korodowały. Ale uwaga! Masą tynkarską nie wolno wypełniać bruzd z przewodami miedzianymi, bo mają one cienkie ścianki i są mniej niż przewody stalowe odporne na ewentualne przebicie.

Przed wypełnieniem bruzdy masą tynkarską trzeba przeprowadzić próbę szczelności instalacji.

Nawierzchnie żwirowe krok po kroku.Jak wybrać materiał?

Nawierzchnie żwirowe dobrze wykonane są wytrzymałe i nadają się do utwardzania powierzchni gruntu w ogrodzie.

Nawierzchnie żwirowe mają naturalny wygląd i doskonale komponują się z roślinami. Ich wykonanie jest łatwe, a koszty w porównaniu z innymi nawierzchniami – niskie. Można z nich robić ścieżki i place, a nawet podjazdy, po których jeżdżą samochody.

Ważny jest materiał

Do budowy nawierzchni żwirowej należy używać kruszyw o ostrych, nieregularnych krawędziach, bo tylko takie będą się dobrze klinowały. Może to być: grys, kliniec, pospółka, tłuczeń i żwir – z wyjątkiem rzecznego, którego ziarna mają zaokrąglone powierzchnie, przez co źle się klinują, nawierzchnia jest mało stabilna i trudno się po niej chodzi. Z tej samej przyczyny nie należy stosować otoczaków.

Grubość nawierzchni zależy od jej przeznaczenia oraz rodzaju gruntu – im większe są przewidywane obciążenia lub mniej przepuszczalny jest grunt, tym większa powinna być grubość. Nawierzchnia żwirowa, po której będą jeździły samochody osobowe, powinna być wykonana z trzech-czterech warstw, nawierzchnia, po której będzie się jedynie chodziło, może mieć dwie lub nawet tylko jedną warstwę. Ważne jest, aby w każdej warstwie znalazło się kruszywo o zróżnicowanej granulacji, dzięki czemu ziarna dobrze się wzajemnie zaklinują. Układając nawierzchnię, należy przestrzegać zasady, że każda kolejna warstwa w głąb ziemi musi mieć większe uziarnienie kruszywa.

Żeby ścieżka nie rozmiękała

Jeżeli woda zbiera się w zagłębieniu terenu, przez które będzie przechodziła ścieżka, warto w najniższym punkcie wykopać studzienkę chłonną sięgają położonej niżej warstwy przepuszczalnej i napełnić ją tłuczniem kamiennym.

Jeżeli grunt jest nieprzepuszczalny i zatrzymana na ścieżce woda opadowa nie wsiąka przez dłuższy czas, można pod nawierzchnią – na głębokości około 50 cm – zakopać rurki drenarskie (przy krawędziach lub pod osią drogi) i odprowadzić wodę do rowu melioracyjnego czy stawu.

Jeżeli grunt jest średnio przepuszczalny, co grozi zatrzymywaniem wody po większych opadach, warto zwiększyć najgłębszą, tłuczniową warstwę nawierzchni.

Ewentualne wady :

Ścieżka żwirowa ma też pewne niedostatki:

- w czasie długotrwałych deszczów i dużych wiosennych roztopów może rozmiękać, pomimo że

została wykonana prawidłowo;

- musi być regularnie konserwowana – w miarę potrzeby należy dosypywać nowego kruszywa, dobrze jest też raz w roku wiosną zwałować ją lub ubić;

• może przerastać chwastami, które trzeba systematycznie usuwać.

Jak zbudować nawierzchnię żwirową krok po kroku

1. Przygotować wykop

Wykop należy zrobić tak, by jego profil poprzeczny był wypukły. Zapewni to odprowadzanie wody deszczowej i zapobiegnie tworzeniu się kolein. Następnie należy starannie ubić dno.

2. Umocnić brzegi

Jeżeli po nawierzchni mają jeździć samochody, jej brzegi należy ograniczyć krawężnikami.

Uwaga! Do umacniania brzegów ścieżek i nawierzchni, które nie będą tak silnie obciążane, wystarczy taśma plastikowa, kamienie, cegła klinkierowa lub podkłady kolejowe.

3. Rozłożyć kruszywo

Każdą kolejną warstwę kruszywa należy spryskiwać wodą i bardzo dokładnie ubijać zagęszczarką wibracyjną (można ją pożyczyć w wypożyczalni sprzętu budowlanego)

od krawędzi drogi ku jej osi. Jako ostatnią warstwę warto rozłożyć miał kamienny.

Uwaga! Od prawidłowego zagęszczenia wszystkich warstw w nawierzchni żwirowej zależy jej trwałość.

Jakie wybrać kruszywo?

Kruszywa naturalne:

- pospółka – jest to naturalna mieszanina żwiru i piasku. Cena 1 tony: 9-20 zł;

- żwir – jest to luźna skała o różnorodnym składzie i średnicy ziaren 5-60 mm. Cena 1 tony: 22-37 zł.

Kruszywa łamane:

- grys – powstaje w wyniku rozdrobnienia skał, składa się z ziaren średnicy 5-25 mm. Jest sortowany na frakcje. Cena 1 tony: 35-54 zł;

- kliniec – powstaje w wyniku rozdrobnienia skały, składa się z ziaren średnicy 5-25 mm. Nie jest sortowany na frakcje. Cena: 1 tony 30-50 zł;

- miał kamienny – składa się z ziaren średnicy do 5 mm. Cena 1 tony: 11-45 zł;

• tłuczeń – jest to rozdrobniona skała o średnicy ziaren 25-120 mm. Cena 1 tony: 25-44 zł.

Ceny kruszyw zależą od rejonu kraju – im bliżej kopalni, tym są niższe.

My podaliśmy ceny producentów.

Warto wiedzieć, że

- układając nawierzchnię, na każdej kolejnej warstwie kruszywa można rozłożyć warstwę 2-3 cm cementu z piaskiem w proporcjach 1:12 i polać wodą, aby zamulić przestrzenie między ziarnami.

- każda warstwa powinna być zagęszczana tak długo, aż przestanie ustępować pod ciężarem maszyny.

- kruszywa z miękkich skał (dolomit, marmur) oraz pokruszone cegły łatwo niszczeją, tworząc pyły – nie należy ich wykorzystywać na warstwę wierzchnią.

źródło obrazka : www.firma.alfabetfirm.pl